WILEC KLAPOWATY

Wilec klapowany jest pnączem, uprawianym u nas jako roślina jednoroczna. Należy do rodziny powojowatychConvolvulaceae. Pochodzi z Ameryki Południowej (tam jest byliną). Pędy osiągają do 5 metrów długości (zazwyczaj mają 3–3,5 m).]

Jest pnączem ozdobnym z kwiatów, które są zebrane w jednostronne, wielobarwne kwiatostany – wiechy. Najmłodsze kwiaty z wiechy (jeszcze zamknięte) są czerwono-purpurowe, starsze – tuż przed otwarciem – pomarańczowe, a otwarte od jasnożółtych do prawie białych. Cała wiecha przypomina wyglądem płomień. 
Roślina kwitnie od VI do IX–X (do jesiennych przymrozków). Liście są duże, potrójnie klapowane, jasnozielone.

Wilec klapowany świetnie nadaje się do obsadzania altan, pergoli, trejaży, parkanów, krat, balkonów. Wymaga słonecznego, osłoniętego od wiatrów stanowiska i przepuszczalnej, wilgotnej i w miarę zasobnej gleby (na glebach słabszych gorzej rośnie i mniej intensywnie kwitnie).

Jest bardzo wrażliwy na przymrozki, rośliny sadzimy do gruntu po 15 maja (gdy mienie niebezpieczeństwo przymrozków).http://rosliny.urzadzamy.pl/baza-roslin/pnacza/wilec-klapowany,4_339/

MILIN AMERYKAŃSKI

Milin amerykański należy do rodziny bignoniowatych Bignoniaceae. Pochodzi ze Stanów Zjednoczonych (południowo-wschodnie stany). Jest wieloletnim pnączem, które zrzuca liście na zimę. Rośnie bujnie, osiągając od 6 do 10 m (rocznie przyrasta 2–4 m).

Kwitnie na przełomie lata i jesieni (sierpień–wrzesień). Jego ozdobne, trąbkowate kwiaty mają 5–7 cm długości i w zależności od odmiany jaskrawopomarańczową, pomarańczowoczerwoną, szkarłatną lub żółtą barwę. Są zebrane w baldachogrona po 4–12. Liście są ciemnozielone, złożone z 7–11 ząbkowanych listków, pokrytych od dołu drobnymi włoskami; jesienią przybierają żółtawe zabarwienie.

GLICYNA PNĄCA

W maju w ogrodach szczególną uwagę przykuwają pokryte kaskadami długich, groniastych kwiatostanów glicynie(Wisteria). Uprawiane są odmiany o różnej barwie kwiatów: niebieskiej, fioletowej, różowej, białej; znana jest również odmiana o kwiatach pełnych. Najczęściej rozpoczynają one kwitnienie w 3–5 roku po posadzeniu.

Osobom niecierpliwym szczególnie warto polecić glicynię chińską Wisteria sinensis odmianę ‘Prolific’, która rozpoczyna kwitnienie już w 2–3 roku po posadzeniu, czasem nawet w pierwszym. Odmiana ta rośnie umiarkowanie silnie dorastając do 6 m wysokości (1–2 m rocznie). Ma jasnofioletowoniebieskie, przyjemnie pachnące kwiaty, zebrane w długie, (około 25 cm długości) groniaste kwiatostany. Kwitnie przez około 2 tygodnie w maju i dosyć obficie powtarza kwitnienie w sierpniu.

KOBEA PNĄCA

Kobea pnąca jest pnączem z rodziny wielosiłowatych Polemoniaceae. Pochodzi z Meksyku. Kanciaste, wiotkie i kruche pędy dorastają zazwyczaj do 3–4 m (w sprzyjających warunkach nawet do 7 m). Pierzastozłożone liście zakończone są wąsami czepnymi. Jesienią liście przebarwiają się na fioletowoczerwono. 

Kobea zaczyna kwitnąć zazwyczaj w połowie lipca. Ma duże (nawet do 7 cm średnicy), dzwonkowate kwiaty, na początku zielonkawe, później fioletowopurpurowe, o charakterystycznej budowie kielicha. Są odmiany o kwiatach białych. Kwiaty osadzone są na długich, odpornych na zerwanie szypułkach, wyrastają pojedynczo z kątów liści. Przekwitłe kwiaty należy usuwać, aby zmusić roślinę do tworzenia nowych. Jeśli chcemy uzyskać nasiona, należy wybrać kilka kwiatów i pozwolić zawiązać nasiona (inne przekwitłe kwiaty usuwamy). Ciekawostką jest, że w zapylaniu kwiatów uczestniczą również nietoperze.

Passiflora (MĘCZENNICA)

Passiflora pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki. Do Europy dotarła w XVIII wieku, ale już wcześniej włoski mnich Jacomo Bosio zauważył w kwiatach tej rośliny elementów obrazujących mękę Chrystusa na krzyżu. Dlatego roślinie nadano łacińską nazwę Passiflora: od słów passio – cierpienie i flos – kwiat. Passiflora nazywana jest także kwiatem męki pańskiej.
Passiflora jest pnączem z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae). Roślina tworzy wąsy czepne, którymi przytwierdza się do podpór. Jej pędy mogą dorastać do kilkudziesięciu m długości. Jako roślinę doniczkową najczęściej uprawiana jest męczennica błękitna (łac. Passiflora caerulea), obecnie na rynku dostępnych jest wiele jej odmian, różniących się m.in. barwą kwiatów.

WICIOKRZEW JAPOŃSKI

Wiciokrzew japoński to niezwykle dekoracyjne pnącze, o częściowo zimozielonych liściach i pięknie pachnących, kremowobiałych kwiatach. Dodatkową ozdobą wiciokrzewu japońskiego są czarne, kuliste owoce, które pojawiają się na pędach późną jesienią (są niejadalne). Wiciokrzew japoński rośnie bardzo szybko (przyrasta 1-2 m rocznie), osiągając przy dobrych warunkach nawet 6-10 m wysokości. Jego wiotkie pędy łatwo owijają się wokół podpór, z wiekiem jednak drewnieją i stają się mniej elastyczne. Jeśli wiciokrzew zbyt mocno się rozrośnie, można go przyciąć, poprawiając tym samym jego pokrój. Zabieg należy przeprowadzić  wczesną wiosną, gdyż roślina kwitnie na pędach jednorocznych (czerwiec-sierpień).

GLICYNA KWIECISTA

Glicynia, zwana też słodlinem lub wisterią, to wijące się pnącze o zdrewniałych pędach. Ogromny podziw wzbudzają jej wspaniałe kwiatostany - białe, niebieskie, fioletowe lub różowe kwiaty o motylkowym kształcie, zebrane są w wytworne, podłużne, zwisające grona. Czasem jednak zdarza się, że glicynia nie kwitnie lub sprawia inne problemy w uprawie