WILEC KLAPOWATY

Wilec klapowany jest pnączem, uprawianym u nas jako roślina jednoroczna. Należy do rodziny powojowatychConvolvulaceae. Pochodzi z Ameryki Południowej (tam jest byliną). Pędy osiągają do 5 metrów długości (zazwyczaj mają 3–3,5 m).]

Jest pnączem ozdobnym z kwiatów, które są zebrane w jednostronne, wielobarwne kwiatostany – wiechy. Najmłodsze kwiaty z wiechy (jeszcze zamknięte) są czerwono-purpurowe, starsze – tuż przed otwarciem – pomarańczowe, a otwarte od jasnożółtych do prawie białych. Cała wiecha przypomina wyglądem płomień. 
Roślina kwitnie od VI do IX–X (do jesiennych przymrozków). Liście są duże, potrójnie klapowane, jasnozielone.

Wilec klapowany świetnie nadaje się do obsadzania altan, pergoli, trejaży, parkanów, krat, balkonów. Wymaga słonecznego, osłoniętego od wiatrów stanowiska i przepuszczalnej, wilgotnej i w miarę zasobnej gleby (na glebach słabszych gorzej rośnie i mniej intensywnie kwitnie).

Jest bardzo wrażliwy na przymrozki, rośliny sadzimy do gruntu po 15 maja (gdy mienie niebezpieczeństwo przymrozków).http://rosliny.urzadzamy.pl/baza-roslin/pnacza/wilec-klapowany,4_339/

MILIN AMERYKAŃSKI

Milin amerykański należy do rodziny bignoniowatych Bignoniaceae. Pochodzi ze Stanów Zjednoczonych (południowo-wschodnie stany). Jest wieloletnim pnączem, które zrzuca liście na zimę. Rośnie bujnie, osiągając od 6 do 10 m (rocznie przyrasta 2–4 m).

Kwitnie na przełomie lata i jesieni (sierpień–wrzesień). Jego ozdobne, trąbkowate kwiaty mają 5–7 cm długości i w zależności od odmiany jaskrawopomarańczową, pomarańczowoczerwoną, szkarłatną lub żółtą barwę. Są zebrane w baldachogrona po 4–12. Liście są ciemnozielone, złożone z 7–11 ząbkowanych listków, pokrytych od dołu drobnymi włoskami; jesienią przybierają żółtawe zabarwienie.

GLICYNA PNĄCA

W maju w ogrodach szczególną uwagę przykuwają pokryte kaskadami długich, groniastych kwiatostanów glicynie(Wisteria). Uprawiane są odmiany o różnej barwie kwiatów: niebieskiej, fioletowej, różowej, białej; znana jest również odmiana o kwiatach pełnych. Najczęściej rozpoczynają one kwitnienie w 3–5 roku po posadzeniu.

Osobom niecierpliwym szczególnie warto polecić glicynię chińską Wisteria sinensis odmianę ‘Prolific’, która rozpoczyna kwitnienie już w 2–3 roku po posadzeniu, czasem nawet w pierwszym. Odmiana ta rośnie umiarkowanie silnie dorastając do 6 m wysokości (1–2 m rocznie). Ma jasnofioletowoniebieskie, przyjemnie pachnące kwiaty, zebrane w długie, (około 25 cm długości) groniaste kwiatostany. Kwitnie przez około 2 tygodnie w maju i dosyć obficie powtarza kwitnienie w sierpniu.

KOBEA PNĄCA

Kobea pnąca jest pnączem z rodziny wielosiłowatych Polemoniaceae. Pochodzi z Meksyku. Kanciaste, wiotkie i kruche pędy dorastają zazwyczaj do 3–4 m (w sprzyjających warunkach nawet do 7 m). Pierzastozłożone liście zakończone są wąsami czepnymi. Jesienią liście przebarwiają się na fioletowoczerwono. 

Kobea zaczyna kwitnąć zazwyczaj w połowie lipca. Ma duże (nawet do 7 cm średnicy), dzwonkowate kwiaty, na początku zielonkawe, później fioletowopurpurowe, o charakterystycznej budowie kielicha. Są odmiany o kwiatach białych. Kwiaty osadzone są na długich, odpornych na zerwanie szypułkach, wyrastają pojedynczo z kątów liści. Przekwitłe kwiaty należy usuwać, aby zmusić roślinę do tworzenia nowych. Jeśli chcemy uzyskać nasiona, należy wybrać kilka kwiatów i pozwolić zawiązać nasiona (inne przekwitłe kwiaty usuwamy). Ciekawostką jest, że w zapylaniu kwiatów uczestniczą również nietoperze.

Passiflora (MĘCZENNICA)

Passiflora pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki. Do Europy dotarła w XVIII wieku, ale już wcześniej włoski mnich Jacomo Bosio zauważył w kwiatach tej rośliny elementów obrazujących mękę Chrystusa na krzyżu. Dlatego roślinie nadano łacińską nazwę Passiflora: od słów passio – cierpienie i flos – kwiat. Passiflora nazywana jest także kwiatem męki pańskiej.
Passiflora jest pnączem z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae). Roślina tworzy wąsy czepne, którymi przytwierdza się do podpór. Jej pędy mogą dorastać do kilkudziesięciu m długości. Jako roślinę doniczkową najczęściej uprawiana jest męczennica błękitna (łac. Passiflora caerulea), obecnie na rynku dostępnych jest wiele jej odmian, różniących się m.in. barwą kwiatów.

WICIOKRZEW JAPOŃSKI

Wiciokrzew japoński to niezwykle dekoracyjne pnącze, o częściowo zimozielonych liściach i pięknie pachnących, kremowobiałych kwiatach. Dodatkową ozdobą wiciokrzewu japońskiego są czarne, kuliste owoce, które pojawiają się na pędach późną jesienią (są niejadalne). Wiciokrzew japoński rośnie bardzo szybko (przyrasta 1-2 m rocznie), osiągając przy dobrych warunkach nawet 6-10 m wysokości. Jego wiotkie pędy łatwo owijają się wokół podpór, z wiekiem jednak drewnieją i stają się mniej elastyczne. Jeśli wiciokrzew zbyt mocno się rozrośnie, można go przyciąć, poprawiając tym samym jego pokrój. Zabieg należy przeprowadzić  wczesną wiosną, gdyż roślina kwitnie na pędach jednorocznych (czerwiec-sierpień).

GLICYNA KWIECISTA

Glicynia, zwana też słodlinem lub wisterią, to wijące się pnącze o zdrewniałych pędach. Ogromny podziw wzbudzają jej wspaniałe kwiatostany - białe, niebieskie, fioletowe lub różowe kwiaty o motylkowym kształcie, zebrane są w wytworne, podłużne, zwisające grona. Czasem jednak zdarza się, że glicynia nie kwitnie lub sprawia inne problemy w uprawie

RÓŻA PNĄCA

Róże pnące, mimo swojej nazwy, nie są to jednak rośliny o charakterze pnączy, stąd powinny być nazywane raczej różami czepnymi. Do podpór należy je przywiązywać, choć mogą się też czepiać ich samodzielnie za pomocą swoich kolców. Wszystkie odmiany należące do tej grupy dzielą się na:

1) Róże o pędach wiotkich, tzw. Climbers - bardzo często przed nazwą odmiany jest dopisywany skrót "Clg.", co oznacza, że róża została naturalnie wykształcona z róż krzaczastych,

2) Róże o pędach sztywnych, tzw. Ramblers - charakteryzujące się mniejszymi kwiatami, ale z reguły są to krzewy obficie kwitnące.

Oba rodzaje możemy dodatkowo podzielić na róże powtarzające kwitnienie oraz kwitnące raz w sezonie.

POWOJNIK WIELOKWIATOWY ' Anna German'

Powojnik wielkokwiatowy 'Anna German' to radziecka odmiana powojnika wielkokwiatowego wcześnie kwitnącego, wyhodowana na terenie byłego ZSRR, w Moskwie przez Marię Fodorovną Sharonową w 1972 roku.

Powojnik wielkokwiatowy 'Anna German' to pnącze należące do grupy powojników Wielkokwiatowych Wcześnie Kwitnących, o zielonych, sezonowych liściach, całobrzegich, eliptycznych do niemalże okrągłych. Średniej intensywności siła wzrostu jest typowa dla gatunku, a odmiana ta osiąga docelowo 2m wysokości. Pnącze wspina się po podporach, oplatając się wokół nich za pomocą ogonków liściowych. Piękne, duże, pojedyncze kwiaty są jasnofioletowe, z jasnym pasem biegnącym przez środek płatków, są złożone najczęściej z 6 ostro zakończonych, eliptycznych działek kielicha o lekko pofalowanych brzegach. Jasne pylniki umieszczone są na żółtawych nitkach. 'Anna German' zakwita w już maju i kwitnie wyjątkowo obficie do czerwca, potem powtarza kwitnienie od sierpnia do września.

POWOJNIK 'Purpurea Plena Elegans'

Powojnik 'Purpurea Plena Elegans' to stara odmiana powojnika, należąca do grupy Vticella, wyhodowana przez F Morel'a we Francji, w 1899 roku.

Powojnik 'Purpurea Plena Elegans' to pnącze o zielonych, dekoracyjnych, sezonowych liściach i średniej sile wzrostu, osiągające 3-4m wysokości i wspinające się po podporach, oplatając się wokół nich za pomocą ogonków liściowych. Piękne, kontrastujące z liśćmi, bordowe, szeroko otwierające się, zawsze pełne kwiaty, są złożone z wielu, ciasno ułożonych, lancetowatych działek kielicha o zaostrzonych końcach, fantazyjnie tworzących płaskie kielichy. Kwiaty zakwitają od czerwca do września. Najobfitszy okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu.

Powojnik wielkokwiatowy 'Purpurea Plena Elegans' to stosunkowo zdrowa i mało wymagająca odmiana powojnika. Polecana zarówno dla koneserów, jak i dla początkujących. Najlepiej rośnie w przeciętnej ogrodowej,  przepuszczalnej glebie (nie znosi zalewania), o odczynie od lekko kwaśnego do obojetnego. Najlepiej rośnie, wybarwia się i zakwita na stanowisku ciepłym i słonecznym, ale w półcieniu również da sobie radę. Roślina mrozoodporna.

POWOJNIK WIELOKWIATOWY

Powojnik wielokwiatowy to pnącze powstałe w wyniku krzyżowania wielu gatunków, wspina się, oplatając wokół podpory. Piękne kwiaty (u niektórych odmian mają nawet 20 cm średnicy) zwykle są pojedyncze, ale bywają też odmiany pełne. Płatki mogą być białe, różowe, fioletowe, niebieskawe, czerwone, purpurowe, niekiedy są dwubarwne.

Najlepiej rośnie w próchnicznej, przepuszczalnej i żyznej glebie, wilgotnej jednak nie podmokłej. Co roku roślinę należy zasilić kompostem, a ziemię wokół wyściółkować korą, która zapobiega parowaniu wody i osłania podłoże przed nagrzewaniem (czego powojniki bardzo nie lubią). Podobne zadanie mogą spełnić niskie rośliny okrywowe. Ważnym zabiegiem jest cięcie pędów. Odmiany zakwitające wiosną przycina się mniej, usuwając uszkodzone, chore lub cienkie pędy, a pozostałe skracając do wysokości 100-120 cm (ale nie zawsze jest to konieczne). U odmian kwitnących latem przycina się całe rośliny około 50 cm nad ziemią. Przed zimą podstawę roślin należy obsypać kopczykiem kory.

GARDENIA

Gardenia to roślina doniczkowa, która jest kupowana przede wszystkim ze względu na silny i przyjemny wydzielany przez rozwinięte kwiaty. Decydując się na zakup gardenii musimy jednak wziąć pod uwagę, że jej uprawa nie jest łatwa i często kończy się niepowodzeniem. Drobne błędy pielęgnacyjne i niesprzyjające warunki wzrostu często prowadzą do żółknięcia i opadania liści oraz opadania zawiązanych pąków kwiatowych.

POWÓJ

Powój (Convolvulus L. ) – rodzaj roślin zielnych z rodziny powojowatych. Obejmuje ok. 250 gatunków. Występuje w strefach umiarkowanych i podzwrotnikowych. Gatunkiem typowym jest Convolvulus arvensis L.. Nazwą powój określane są zwyczajowo również podobne rośliny takie jak wilec lub kielisznik.

RĄCZNIK POSPOLITY

Rącznik pospolity (Ricinus communis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae Juss.). Pochodzi prawdopodobnie z północno-wschodniej Afryki i Bliskiego Wschodu. Jako gatunek zawleczony szeroko rozprzestrzenił się w regionach o klimacie tropikalnym i podzwrotnikowym. Jest też uprawiany w wielu krajach świata.

KALMIA MITTERNACHT - PRAWIE CZARNE KWIATY

Wyjątkowo atrakcyjna i niespotykana odmiana, mająca najciemniejsze kwiaty jakie udało się do tej pory uzyskać. Kwiaty w pąkach są biało różowe, wnętrze bardzo ciemne- czekoladowo czarne, brzeg korony prawie biały. Liście ciemnozielone, błyszczące, eliptyczne. Krzew rośnie dość wolno i osiąga po 10 latach ok. 120cm. Kwitnie pod koniec czerwca. 
Uprawa i pielęgnacja: 
Kalmie pięknie wyglądają w ogrodach leśnych, w przydomowych można je sadzić wzdłuż ścieżek, dobrze rosną koło rododendronów i azali. Można uprawiać na tarasach i balkonach wtedy wymagają zabezpieczenia przed mrozami. Wymagają kwaśnych, wilgotnych gleb i zacisznych, osłoniętych od wschodu, półcienistych stanowisk. Dobrze rosną nawet w zupełnym cieniu. Ściółkowanie korą zabezpiecza korzenie przed wysychaniem i zapewnia równomierną wilgotność podłoża. 

DRAKAEA GLYPTODON

Drakea-

WIKTORIA KRÓLEWSKA

Wiktoria królewska, wiktoria amazońska (Victoria amazonica (Poepp.) Sowerby) – gatunek byliny z rodziny grzybieniowatych (Nymphaeaceae). Jeden z dwóch gatunków z rodzaju wiktoria Victoria. Występuje w dorzeczu Amazonki w Ameryce Południowej. W ojczyźnie nazywana jest przez Indian "talerzami wodnymi". Obecnie jest uprawiana w wielu ogrodach botanicznych, w strefie umiarkowanej w ogrzewanych basenach.

PETUCIUS POSPOLITY

Petucius pospolity-rodzaj roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Obejmuje około 400 gatunków, rosnących głównie w Europie (92 gatunki, w tym w Polsce 25), w Azji, Ameryce Północnej i Południowej, poza tym także w Australii. Większość gatunków rośnie w strefie klimatu umiarkowanego oraz na obszarach górskich. Zasiedlają bardzo zróżnicowane siedliska – lasy, łąki i mokradła, ale najczęściej murawy wysokogórskie i miejsca skaliste w górach. Liczne odmiany uprawne fiołków, popularne jako jednoroczne rośliny ozdobne powstały w wyniku zmieszania fiołka trójbarwnego i fiołka ałtajskiego. Dodatkowo skrzyżowanie z pirenejskim fiołkiem rogatym pozwolił uzyskać trwałe rośliny uprawne.

PINCUSHION FLOWER

Pincushion Flower (Orchis L.) – rodzaj bylin należących do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). W zależności od ujęcia systematycznego klasyfikowanych jest do tego rodzaju od 17 do 33 gatunków, przy czym większa liczba podawana jest w starszych klasyfikacjach. Po odkryciu w końcu lat 90. XX wieku polifiletycznego charakteru tradycyjnie definiowanego rodzaju, część zaliczanych tu gatunków przeniesiona została przez taksonomów do rodzaju koślaczek (Anacamptis) i Neotinea. Gatunkiem typowym jest storczyk kukawka (Orchis militaris L.).

WILCZOMLECZ

Wilczomlecz (Euphorbia L.) – rodzaj roślin z rodziny wilczomleczowatych, liczący około 1600-2000 gatunków. Zamieszkuje cieplejsze strefy całego świata, szczególnie licznie w Afryce. W Europie występuje dziko ok. 100 gatunków, w Polsce ponad 20. Gatunkiem typowym jest Euphorbia antiquorum . Rośliny jednoroczne, byliny, krzewy, drzewa, a nawet sukulenty. Kwiaty zebrane w kwiatostan zwany cyjacjum, pełniący rolę pojedynczego kwiatu. Cyjacja zebrane są zwykle w szczytową, wieloramienną wierzchotkę, z okółkiem liści u nasady, kwiaty są bardzo zredukowane i składają się tylko z 1 pręcika i 1 słupka. Owoc: trzykomorowa torebka z pojedynczymi nasionami w każdej komorze. Nasiona z osnówką.

DZIEWIĘĆSIŁ

Dziewięćsił (Carlina L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należą do niego około 34 gatunki pochodzące z okolic Morza Śródziemnego, wysp Kanaryjskich i Azji Zachodniej. Gatunkiem typowym jest Carlina vulgaris. Rośliny jednoroczne i byliny o liściach wyposażonych w ostre kolce. Kwiaty zebrane w jeden lub kilka dużych koszyczków wyrastających na pędach kwiatowych. Koszyczki te otoczone są jasnymi i dość błyszczącymi podsadkami.

WELWICZJA PRZEDZIWNA

Welwiczja przedziwna, w. osobliwa (Welwitschia mirabilis Hook f.) , funkcjonuje także pisownia welwiczia) – gatunek endemicznej rośliny pustynnej reprezentujący monotypowy rodzaj welwiczja (Welwitschia) oraz także monotypową rodzinę welwiczjowate (Welwitschiaceae). Występuje na kamienistych równinach północnej Namibii i południowej Angoli, wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego (pustynia Namib, Kaokoland). Określana jest mianem żywej skamieniałości. Jest pustynną rośliną, w której zachodzi fotosynteza typu CAM.

KORZENIÓWKA POSPOLITA

Korzeniówka pospolita (Monotropa hypopitys) – gatunek z rodziny wrzosowatych (czasem włączany do wyodrębnianej rodziny korzeniówkowatych Monotropaceae). Występuje w strefie umiarkowanej na całym niżu w Europie (w Polsce na całym obszarze), spotkać można ją również w Azji, Ameryce Północnej i Środkowej.

LOTOS ORZECHODAJNY

Nurzykłąb orzechodajny (Nelumbo nucifera Gaertn.) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny lotosowatych (Nelumbonaceae). Rośnie dziko w Azji, gdzie występuje w pasie od delty Wołgi po Japonię na północy i w Australii. Rozprzestrzenia się też gdzieniegdzie w innych regionach świat.